Bouke Glastra heeft al tien jaar de ziekte van Parkinson. Ondanks die beperking zet de Bergambachter zich als vrijwilliger in voor de plaatselijke voetbalclub. Hij onderhoudt de gras- en kunstgrasmatten tot in de puntjes.
De 48-jarige Bouke Glastra is bijna dagelijks te vinden op sportpark De Hofkamp. Als jongste lid van de onderhoudsploeg zorgt hij er mede voor dat de accommodatie er piekfijn bijligt. Hij rolt de twee kunstgrasvelden; maait het tweede (gras)veld; verwijdert het onkruid; bevloeit de grasmatten bij droogte en zorgt er met zijn eigen ontwikkelde wied-eg voor dat de kunststofkorrels hun vering behouden.
,,Ik vertroetel vooral ’s zomers het gras meer dan mijn eigen vrouw”, merkt Glastra lachend op. ,,Ondanks mijn beperkingen kan ik hier mijn gang gaan.”
Vroeger had Bouke Glastra, die opgroeide in Schoonhoven, niets met voetbal. De hovenier korfbalde 23 seizoenen bij Argento en betrad - inmiddels als inwoner van Bergambacht - het veld van de zaterdagvierdeklasser pas, toen zijn zoontje ging voetballen. ,,Ik was niet meer dan een belangstellende vader”, vervolgt Glastra.
Parkinson
,,Ik was actief als kleiduivenschieter en dat ging vrij goed. Later presteerde ik minder en kreeg tintelingen in mijn rechterhand. Een maand verder kon ik niet meer schrijven. Ik belandde bij een specialist, die al snel de diagnose Parkinson vaststelde. Naast de tintelingen in mijn ledematen miste ik geur; mijn geheugen liet te wensen over en ik had moeite mijn evenwicht te bewaren. Met medicijnen vertraagde de achteruitgang, maar mijn levensverwachting was onduidelijk. Na anderhalf jaar kon ik niet meer als hovenier werken en werd ik afgekeurd’’, vertelt Glastra.
,,Dan zit je op je 41ste thuis en zak je steeds verder weg in een bodemloze put. Gelukkig kon ik toen als vrijwilliger bij Bergambacht aan de slag. De reclameborden schoonspuiten met Klaas Renes – met zijn 82 jaar de oudste vrijwilliger - was mijn eerste klus. Al snel werd ik op de trekker gezet om te rollen en te maaien. Op mijn advies schafte de vereniging professioneler materiaal aan. Inmiddels sta ik bekend als de grasspecialist van Bergambacht. Heel gaaf vind ik dat.”
Operatie
De ziekte van Parkinson bleef echter zijn vernietigende werk bij Bouke Glastra verrichten. In 2017 adviseerde een specialist Deep Brain Stimulation (DBS), een zware, risicovolle hersenoperatie, waarbij via ingebrachte sensoren ‘prikkels’ de beschadigde hersenfuncties overnemen. ,,Ik heb gehoord en gevoeld hoe de chirurgen twee gaten in mijn schedel boorden, want ik was bij volle bewustzijn”, aldus Glastra, die dit vertelt alsof hij ontspannen in een tandartsstoel zit.
,,Tijdens de operatie moet je aangeven op welke aangebrachte en ingestelde elektrode je het beste reageert. De medici zijn bijna de hele dag met mij in touw geweest. Ik had dit er allemaal voor over, omdat mijn perspectief van leven niet gunstig was en ik voor het beste wilde gaan. Het herstel ging vlot. Mijn fijne motoriek kwam terug. Ik zie het nu zo: ik heb enkel Parkinson; voor de rest mankeer ik niets. Na een paar weken ben ik – op mijn verzoek - door mijn vrouw naar de club gebracht en ben twee uur gaan bladblazen. Vanaf dat moment het ik mijn vrijwilligerswerk voorzichtig opgepakt. Af en toe heb ik mindere dagen. Momenteel loop ik minder goed. Met een apparaat, dat ik zelf mag bedienen, kan ik het geven van prikkels opvoeren of afbouwen. Als het te gecompliceerd wordt, moet ik de specialist raadplegen.”
Werkploeg
De coronaperiode doorstaat Bouke Glastra uitstekend. Met de werkploeg van vijftien man wordt de Bergambachtse accommodatie, waar voorlopig geen wedstrijden worden gespeeld, keurig onderhouden. De vernielingen, die enkele vandalen vorige week aanrichtten, zijn grotendeels weggepoetst.
Een overkapping tussen de kantine en de kleedkamers moet voorkomen, dat toeschouwers bij slecht weer naar binnen vluchten. ,,Door buiten te zijn loop je de minste kans op om corona te krijgen”, zegt Glastra, die niet bang is zelf besmet te raken met het virus. ,,Ik vertoef vanaf ’s morgens vroeg vrijwel de hele dag in de buitenlucht. ’s Middag ga ik twee uur slapen om weer op krachten te komen. Daarna ga ik weer als een speer.”
BRON: ad.nl