WEEK VAN AMATEURVOETBAL | Het AD houdt tot en met zaterdag de Week van het Amateurvoetbal. Uw krant besteedt de komende dagen nóg meer aandacht aan de populairste sport van Nederland, met speciaal oog voor de onmisbare vrijwilliger. Vandaag: jeugdvoetbal.
Kom niet aan het meidenteam van Annemieke van Es (46). De trainster greep vorige week tijdens de bekerwedstrijd tegen het Rotterdamse Alexandria'66 persoonlijk in toen haar pupillen onder 13 jaar werden overlopen door de fysiek veel sterkere tegenstander.
,,Dat leken wel volwassen vrouwen. In mijn team spelen enkele meisjes van 8 jaar oud, die voor het eerst tegen een bal trappen. Bij Alexandria'66 deden zelfs enkele oudere speelsters mee. Dat kan niet en dat mag niet. We stonden na 10 minuten reeds met 8-0 achter. Er was geen lol aan. Iedereen werd verdrietig door al die tegendoelpunten. Dat pikte ik niet. Mijn meiden zijn me heilig. De wedstrijd is gestaakt."
Het typeert de no-nonsense aanpak van de Bergambachtse trainster, die in Rotterdam-Zuid geboren werd. Ze stamt uit een fanatiek voetbalgezin. Haar vader keepte bij Zinkwegse Boys en haar moeder voetbalde in de pioniersjaren van het damesvoetbal bij FC Zuiderster. 'Feyenoord' galmde regelmatig door de huiskamer. Het mag dan ook geen verwondering wekken, dat Annemieke van Es en haar partner over seizoenkaarten beschikken. ,,De Kuip is ons tweede huis. Ook in onze woning tref je veel rood-witte kleuren. Die club zit diep in ons hart.''
Buitenspel
Buitenspel hoef je Annemieke van Es dus niet uit te leggen. Haar voetbalervaring wil ze graag overbrengen op de jeugd. Ze neemt reeds drie jaar de jongste teams van de blauw-zwarte dorpsclub onder haar hoede. ,,Ik ben er bij Bergambacht ingerold via mijn dochter Maaike. Zij keepte in een mixed-team en heeft ADHD en autisme. Daar moet je mee kunnen omgaan. Voor iemand die haar niet goed kent, is dat best lastig. Naar mij luistert ze beter. Ik kan haar tot kalmte manen. Bij VV Bergambacht vonden ze het prima dat ik die rol overnam. Sindsdien ben ik doordeweeks en op zaterdag van de partij. Mijn neef Rob Rozendaal (18) helpt me met de voetbaltechnische onderdelen. Ik heb weliswaar jaren gekeept bij Binnenmaas, maar fysiek is het na mijn ziekte moeilijk om alles voor te doen. Uitleggen lukt beter. Rob is net zo gek van dat spelletje als ik. Hij doet het graag voor. De meiden kunnen veel van hem leren."
Onervaren
Plezier staat voorop. Annemieke van Es: ,,Alleen dan kun je de meiden bij elkaar houden. De sfeer is ondanks de leeftijdsverschillen opperbest. Vorig seizoen ben ik met deze groep in de competitie op de derde plaats geëindigd. Dat was knap met een onervaren meisjesteam onder 11 jaar. Hoewel winnen niet het belangrijkst is, stimuleert dat natuurlijk wel. De jongste meisjes leren snel. Ze laten zich niet wegdrukken door hun oudere teamgenoten. Bij elke sport moet je zo vroeg mogelijk de vaardigheden onder de knie krijgen. Dat maakt het spel leuker en dan stop je niet zo gauw."
De trainster en haar assistent hadden veel baat bij de KNVB-cursus, die door het bestuur van VV Bergambacht werd aangeboden. ,,Dat waren zes sessies van drie uur, waarin veel aandacht werd gegeven aan de rol van de trainer, trainingsvormen en de manieren van coaching. Bergambacht heeft nu in alle categorieën meisjesvoetbal.''
Bron: Algemeen Dagblad
Auteur: Pieter van der Laan